ธาตุเหล็กในร่างกายมนุษย์

บทนำ

ร่างกายมนุษย์ต้องการสำหรับหลาย ๆ หน้าที่สำคัญ เหล็ก. นอกจากนี้ยังเป็นธาตุที่พบในความเข้มข้นสูงสุดในร่างกายมนุษย์ การขาดธาตุเหล็ก เป็นปัญหาที่พบบ่อย

งานและหน้าที่

ร่างกายมนุษย์มีหนึ่งเดียว ธาตุเหล็ก 3-5g. ในชีวิตประจำวัน ความต้องการเหล็กอยู่ที่ประมาณ 12-15 มก. เหล็กเพียงบางส่วนที่จ่ายผ่านอาหารจะถูกดูดซึมในระบบทางเดินอาหารและทำให้สิ่งมีชีวิตสามารถใช้ได้ เหล็กเป็นไอออนบวกสองเท่า (Fe2 +) หรือไอออนบวกสามเท่า (Fe3 +) เฉพาะ Fe2 + สามารถดูดซึมโดยเซลล์ในลำไส้ ดังนั้น การรับประทานวิตามินซีพร้อมกันซึ่งจะแปลงเหล็กให้อยู่ในรูปแบบที่มีประจุทวีคูณเป็นหนึ่ง การดูดซึมที่ดีขึ้น. นอกจากนี้เหล็กยังสามารถดูดซึมได้ดีมากในรูปแบบที่ถูกผูกมัดด้วยฮีม Heme เป็นโมเลกุลที่พบในโปรตีนหลายชนิด เหล็กผูก - เช่นเม็ดสีเลือดแดง เฮโมโกลบิน. เหล็กจากสัตว์ซึ่งมีอยู่ในรูปแบบนี้ในสัดส่วนที่สูงจึงดูดซึมได้ดี

เมื่อธาตุเหล็กถูกดูดซึมเข้าสู่เซลล์ในลำไส้แล้วมีสองทางเลือกดังนี้
ธาตุเหล็กสามารถปล่อยเข้าสู่กระแสเลือดผ่านทางลำเลียงและป้อนเข้าสู่ระบบไหลเวียน หากมีความเข้มข้นของธาตุเหล็กสูงในเลือดตัวขนส่งเหล่านี้จะทำงานน้อยลงและแทนที่จะสะสมธาตุเหล็กมากขึ้นในร้านค้าในเซลล์ ( ferritin) บน. เนื่องจากอายุการใช้งานของเซลล์ในลำไส้มี จำกัด ในสภาพเช่นนี้เมื่อมีการผลัดเซลล์ในลำไส้เหล่านี้เป็นประจำธาตุเหล็กที่เก็บไว้จะถูกขับออกทางอุจจาระ เมื่อปริมาณธาตุเหล็กสูงเซลล์จำนวนมากจะปล่อยเฟอร์ริตินเข้าสู่เลือดมากขึ้น ด้วยเหตุนี้ระดับเฟอร์ริตินจึงสามารถวัดระดับธาตุเหล็กในร่างกายได้อย่างคร่าวๆ
ในเลือดธาตุเหล็กจะจับกับเหล็กในการขนส่งโปรตีนทรานสเฟอร์ริน เนื่องจากธาตุเหล็กที่หลุดออกมานั้นเป็นอันตรายต่อไตและเซลล์ตับเช่นทรานเฟอร์รินจึงต้องมีอยู่ในร่างกายที่แข็งแรงอยู่เสมอเพื่อที่จะผูกเหล็กไว้ไม่ให้อยู่ในร่างกายได้ โดยปกติประมาณ 15-45% ของไซต์ที่จับกับเหล็กของทรานสเฟอร์อินจะถูกครอบครอง (ความอิ่มตัวของทรานสเฟอร์ริน) ค่านี้สามารถใช้เพื่อกำหนดความต้องการธาตุเหล็กของร่างกายในปัจจุบัน เนื่องจากทรานเฟอร์รินมีความจุสูงจึงสามารถดักจับเหล็กที่ปล่อยออกมาได้ในปริมาณมากโดยไม่ต้องกลัวว่าจะได้รับความเสียหายจากเหล็กอิสระ
คนเราสูญเสียธาตุเหล็กประมาณ 1-2 มก. ต่อวัน สาเหตุหลักมาจากผิวหนังและเซลล์ในลำไส้ที่กำลังจะตาย เลือดออก (และเมื่อมีประจำเดือน) มีผลกระทบอย่างมากต่อการสูญเสียธาตุเหล็กเนื่องจากธาตุเหล็กประมาณ 0.5 มก. จะหายไปพร้อมกับเลือดทุกมิลลิลิตร นี่เป็นคำอธิบายที่เป็นไปได้อย่างหนึ่งสำหรับข้อเท็จจริงที่ว่าผู้หญิงส่วนใหญ่ขาดธาตุเหล็ก นอกเหนือจากการตายของเซลล์ปกติแล้วร่างกายยังไม่มีทางขับธาตุเหล็กออกไป ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีการควบคุมการดูดซึมธาตุเหล็กอย่างเคร่งครัด กลไกหนึ่งในการลดการดูดซึมคือการปล่อยโปรตีนเฮปซิดินโดยตับ Hepcidin จับกับตัวลำเลียงเหล็กในลำไส้และนำไปสู่การสลาย โรคที่กลไกนี้ใช้ไม่ได้อีกต่อไปโรคฮีโมโครมาโตซิสที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรมนำไปสู่ภาวะเหล็กเกินอย่างรุนแรงในตับและหากปล่อยทิ้งไว้โดยไม่ได้รับการรักษาตับจะล้มเหลว

คุณสงสัยว่าโรคที่เก็บเหล็กเป็นสาเหตุของปัญหาหรือไม่? - จากนั้นอ่านบทความของเรา: อาการของ hemochromatosis

การทำงานของธาตุเหล็กในร่างกายมีความหลากหลายมาก ในแง่ของปริมาณงานที่สำคัญที่สุดคือการขนส่งออกซิเจนในเลือด: ธาตุเหล็กเกินครึ่งอยู่ในเม็ดสีเลือดแดงฮีโมโกลบินไม่มีองค์ประกอบอื่นใดที่สามารถทำหน้าที่นี้ได้เนื่องจากฮีโมโกลบินที่มีธาตุเหล็กจะดูดซับออกซิเจนในปอดอย่างรวดเร็ว แต่จะปล่อยออกมาอีกครั้งในเนื้อเยื่อ
อาการของการขาดธาตุเหล็กส่วนใหญ่เกิดจากปริมาณฮีโมโกลบินที่ลดลงและความสามารถในการขนส่งออกซิเจนของเลือดไม่เพียงพอ
ในเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อมีโปรตีนที่คล้ายกันคือไมโอโกลบินซึ่งเก็บออกซิเจนและเมื่อมีความต้องการออกซิเจนสูงจะรักษาประสิทธิภาพของกล้ามเนื้อความอดทนและให้สีแดง
เหล็กยังมีบทบาทสำคัญในการเปลี่ยนออกซิเจนเป็นคาร์บอนไดออกไซด์ในเซลล์
ผลพิษของโพแทสเซียมไซยาไนด์ขึ้นอยู่กับการอุดตันของโปรตีนที่มีธาตุเหล็กไซโตโครมซีซึ่งนำไปสู่การขาดอากาศภายใน
และเอนไซม์ที่สำคัญที่สุดที่เริ่มการสลายสารภายนอกและภายนอกเช่นสารพิษและยาก็มีธาตุเหล็กเช่นกัน

บทความนี้อาจเป็นที่สนใจสำหรับคุณ: การขาดเฟอร์ริติน - อะไรอยู่เบื้องหลัง?

การขาดธาตุเหล็ก

การขาดธาตุเหล็กเป็นหนึ่งในโรคขาดที่พบบ่อยและมีความสำคัญทางคลินิกมากที่สุด ประมาณ 30% ของประชากรโลกได้รับผลกระทบผู้หญิงมักจะมากกว่าผู้ชายประมาณ 5 เท่า สาเหตุหลักคือการขาดสารอาหารและการมีประจำเดือนเพิ่มขึ้น แต่โรคเกี่ยวกับลำไส้เรื้อรังและการเสียเลือดจากการผ่าตัดหรือการบาดเจ็บสามารถกระตุ้นหรือทำให้การขาดธาตุเหล็กแย่ลง ความต้องการธาตุเหล็กที่เพิ่มขึ้นในระหว่างตั้งครรภ์อาจนำไปสู่การขาดธาตุเหล็ก
เนื่องจากการดูดซึมธาตุเหล็กของลำไส้มี จำกัด การบำบัดจึงทำได้ยากและใช้เวลานาน การขาดธาตุเหล็กสามารถพัฒนาเป็นโรคโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็ก (โรคโลหิตจาง) ขนาดของเม็ดเลือดแดงลดลงและมีเม็ดสีของเลือดแดงน้อยลงทำให้ความสามารถในการขนส่งออกซิเจนของเลือดลดลง อาการคือเหนื่อยง่ายหน้าซีดหายใจถี่และใจสั่น นอกจากนี้ยังอาจนำไปสู่การระคายเคืองเชิงมุม (เจ็บปวดและมักมีน้ำตาอักเสบที่มุมปาก) เล็บและเส้นผมเปลี่ยนไป
การวินิจฉัยการขาดธาตุเหล็กสามารถทำได้โดยอาศัยเฟอร์ริตินที่ลดลงและระดับทรานสเฟอร์รินที่เพิ่มขึ้น (เดิมหมายถึงปริมาณธาตุเหล็กต่ำส่วนหลังมีความต้องการธาตุเหล็กสูง) โรคโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็กพิจารณาจากจำนวนเม็ดเลือดแดงและความเข้มข้นของฮีโมโกลบินในเลือดในเลือด ในทางการรักษาโรคประจำตัวที่นำไปสู่การขาดธาตุเหล็กควรได้รับการรักษาเป็นหลักและในระยะยาวควรรับประทานอาหารที่ให้ธาตุเหล็กเพียงพอ มิฉะนั้นธาตุเหล็กสามารถให้ในรูปแบบของยาเม็ดหรือหากไม่สำเร็จให้ฉีดเข้าเส้นเลือดดำ

สามารถดูข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ที่: การขาดธาตุเหล็กวิธีแก้ไขการขาดธาตุเหล็ก

อาหารที่มีธาตุเหล็ก

อาหารมังสวิรัติเป็นปัจจัยเสี่ยงของการขาดธาตุเหล็ก เนื่องจากมีการกล่าวถึงอาหารจากสัตว์หลายชนิดเช่นตับซึ่งมีธาตุเหล็กค่อนข้างมากและส่วนใหญ่มีอยู่ในรูปของธาตุเหล็กชนิดฮีมซึ่งดูดซึมได้ดี อย่างไรก็ตามอาหารมังสวิรัติหลายชนิดก็มีปริมาณธาตุเหล็กที่ใกล้เคียงกันดังนั้นการเลือกรับประทานอาหารที่มีธาตุเหล็กอย่างมีสติสามารถป้องกันการขาดธาตุเหล็กได้แม้กระทั่งสำหรับผู้ที่ทานมังสวิรัติ อาหารจากพืชที่มีธาตุเหล็กสูง ได้แก่ ธัญพืชเช่นโฮลวีตและข้าวไรย์ข้าวโอ๊ตถั่วและถั่วขาว อย่างไรก็ตามควรสังเกตว่าธาตุเหล็กอิสระส่วนใหญ่ที่พบในพืชมีความไวต่ออาหารอื่น ๆ ที่ขัดขวางการดูดซึมธาตุเหล็ก (เช่นแทนนิน) หรือส่งเสริม (วิตามินซี) ขึ้นอยู่กับความต้องการและสารที่ส่งเสริมหรือยับยั้งการดูดซึมธาตุเหล็กจะมีความผันผวนระหว่างประมาณ 4% ถึง 40%

คุณอาจสนใจในหัวข้อต่อไปนี้: อาหารที่มีธาตุเหล็ก